บทที่ 8
สิ่งที่น่ารักเกียจ (ครึ่งแรก)
"เหล่าผู้คนมักต้องการสิ่งที่เชื่อมัน...."
ความเดิมตอนที่แล้ว >> เนื้อเรื่อง Guns GirlZ - Chapter 7 ความอยากรู้อยากเห็นที่เป็นอันตราย
เคียน่ากับเมย์ตัดสินใจไล่ตาม หญิงสาวปริศนาในชุดมิโกะมีหางจิ้งจอก จนกระทั่งทั้งคู่ออกมาจากทางเดินห้องทดลองใต้ดินลับ และโผล่มาบริเวณลานกว้างด้านนอกในสถานที่แห่งหนึ่ง
ดวงจันทร์ยังคงลอยอยู่ท่ามกลางท้องฟ้าที่มืดมิด อันบ่งบอกว่าตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลากลางคืนอยู่
"ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?"
เมย์กวาดสายตามองไปในความมืดรอบข้างอย่างระแวดระวัง สายลมหนาวเย็นยะเยือกยามค่ำคืนพัดใส่ร่างกายจนรู้สึกขนลุก และยิ่งไปกว่านั้น บรรยากาศรอบข้างก็ยิ่งมีส่วนในการสร้างความวังเวงในบริเวณนี้เพิ่มขึ้นไปอีก เธอรู้สึกไม่ค่อยดีกับสถานที่รอบข้างนี้เลย
เคียน่าที่อยู่ด้านข้างเริ่มกวาดสายตามองสถานที่เบื้องหน้า ก็พบว่า บริเวณนี้คือด้านหน้าของรั้วสถานที่แห่งหนึ่ง
"เอิ่ม..... ฉันคิดว่า ที่นี่คงจะเป็น หอพักผีสิงน่ะ"
เมื่อได้ยินดังนั้น เมย์จึงสะดุ้งเฮือกและหันมามองเคียน่าด้วยความตกใจ
"ดะ เดี๋ยวนะ!! เธอจะบอกว่านี่คือ หอพักผีสิงที่เขาล่ำลือกันน่ะเหรอ!?"
ในกลุ่มนักเรียนเองก็มีข่าวลือเรื่องเล่าสยองขวัญเกี่ยวตำนานในเมืองไม่น้อย และหนึ่งในเรื่องอาถรรพ์ที่กล่าวถึงก็คงเป็น หอพักร้างที่ว่ากันว่ามีผีสิงอยู่ที่นั่น..... เมื่อเมย์ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งขนลุกซู่เข้าไปอีก
"ก็คงใช่แหละ แต่ไม่ต้องห่วง ที่นี่มันไม่มีผีหรอก ก็แค่โรงเรียนร้างน่ะ"
เมื่อได้ยินคำพูดของเคียน่าก็ทำให้เมย์ถอนหายใจออกมา
"เฮ้อ... ค่อยยังชั่วหน่อย"
เมื่อได้เห็นท่าทีของเมย์ เคียน่าจึงพูดออกมาว่า...
"หรือว่าเธอ....กลัวผี?"
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เมย์ก็แสดงท่าทีลนลาน พร้อมกับพูดด้วยเสียงดังก้องว่า..
"คะ ใครกลัวกัน!!? ฉันไม่ได้กลัวผีสักหน่อย ก็แค่... ระ รู้สึกไม่ดี...แค่นั้นเอง"
(สรุปก็คือ กลัวผีจริงๆสินะ)
เคียน่าได้แต่คิดในใจ จากนั้น เมย์ก็เริ่มเปลี่ยนเรื่อง...
"ถ้าไม่มีผี.... ก็หมายความว่า...ไม่มีคน...หรือพวกซอมบี้ งั้นเรอะ?"
"ก็คงงั้น"
(ยัยนี่กลัวผีมากกว่าซอมบี้งั้นเหรอเนี่ย? ทั้งๆที่มันก็ตายเหมือนกันเนี่ยนะ)
เคียน่าก็ได้แต่เก็บคำพูดจิกกัดไว้ในใจ
ทั้งคู่จึงตัดสินใจเดินไปตามถนนด้านหน้ารั้วหอพักของโรงเรียนเก่าที่ให้บรรยากาศวังเวง
ทั้งคู่เดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่ง เมย์เริ่มเอ่ยปากขึ้นมาว่า...
"ฉันรู้สึกเหมือนกับว่ามีใครบางคนกำลังตามเรามานะ.."
เคียน่าก็หยิบอาวุธขึ้นมาไว้บนมือ พร้อมกับพูดออกมาว่า...
"ไม่ใช่แค่ใครบางคนหรอก แต่มันมาเป็นฝูงเลยต่างหาก......"
ทั้งคู่หันไปมองด้านหลังของพวกตนก็พบว่า สิ่งที่ตามพวกเขามาจำนวนนับไม่ถ้วนก็คือ....!!!
สถานที่ปัจจุบัน : ทางเดินหน้าตึกหอพักร้าง ยามค่ำคืนที่สาดส่องไปด้วยแสงจันทร์ จนมองเห็นเหล่าซอมบี้เด็กสาวที่อยู่บริเวณรอบข้างจำนวนมาก...
เคียน่าและเมย์จึงใช้อาวุธที่พวกเธอทั้งคู่มีอยู่ ระดมยิงใส่ฝูงซอมบี้จำนวนมากที่กรูกันเข้ามา โดยเฉพาะ ซอมบี้ที่ใส่ชุดตุ๊กตาเพนกวิ้นสีเหลือง พวกเธอพบว่ามันทำจากวัสดุที่หนาเป็นพิเศษ
"ให้ตายสิ... ถึกอะไรอย่างนี้นะ!!"
ซอมบี้ในชุดเพนกวิ้นที่อยู่เบื้องหน้าเมย์คือ "แคลร์ผู้เหมือนตุ๊กตา" (บอส 8-2)
ไม่ได้มีเพียงฝูงซอมบี้เพนกวิ้น แค่นั้น ขณะที่ทั้งสองสาวกำลังต่อสู้กับพวกซอมบี้กันอยู่ พวกเธอก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์มอเตอร์ไซค์ดังเร่งขึ้นจำนวนมาก จากหลายทิศทางด้วย!! พวกซอมบี้เด็กแว๊นหลายตนกำลังขับรถมุ่งหน้ามาทางนี้
"ชิ ต้องรีบหาทางหนีจากพวกมันให้ได้ ไม่อย่างงั้นล่ะก็..."
เคียน่ารีบประเมินสถานการณ์รอบข้าง และพบว่ามันคงไม่ดีแน่ ถ้าจะต้องสู้กับฝูงซอมบี้ทั้งฝูงบริเวณนี้ โดยเฉพาะพวกซอมบี้เด็กแว๊นที่มาพร้อมกับมอเตอร์ไซค์ พวกเธออาจจะเสียท่าให้กับการพุ่งกระแทกอย่างรวดเร็วของมันได้...
เคียน่าพยายามหาทางหนีออกไปจากฝูงซอมบี้พวกนี้
เคียน่าจึงรีบวิ่งนำไปยังฝูงซอมบี้ที่น้อยที่สุด เธอพบว่า แถวนั้นยังมีซอมบี้ที่ขี่มอเตอร์ไซค์แบบมีเบาะซ้อนท้ายที่นำพรรคพวกของพวกเธอมาทางนี้ ซึ่งซอมบี้ที่ขี่มอเตอร์ไซค์ที่อยู่หน้าสุดคือ "กิลและยูริล" (บอส 8-4)
ที่ผ่านมา เคียน่าเคยรับมือกับซอมบี้เด็กแว๊นขี่มอเตอร์ไซค์มาก่อนหน้านั้นแล้ว เพียง แค่หาจังหวะเหวี่ยงตัวหลบการพุ่งชนก็คงพอที่จะหลบได้ แต่ว่าในคราวนี้ เธอก็พบว่า ทันทีที่เธอเอี้ยวตัวหลบการพุ่งเข้าชนของมอเตอร์ไซค์ได้ ซอมบี้ที่นั่งอยู่ด้านหลังก็จะคว้าระเบิดขึ้นมา เล็งปาใส่เธอทันที...
"ฮึ้ย!! เจ้าพวกสก๊อยนี่น่ารำคาญจริงๆ"
เคียน่าคว้าปืนไรเฟิลขึ้นมาพร้อมกับเล็งไปทางกิลและยูริลที่กำลังขับรถวนกลับมา
พวกมันพร้อมที่จะใช้แผนโจมตีเธอแบบเดิม...
ปัง!!
แต่เคียน่าก็ยิงปืนไรเฟิลพุ่งเจาะหัวซอมบี้ที่เป็นคนขับและทะลุไปยังซอมบี้ที่ซ้อนท้ายลงจนตายอนาถ ร่วงลงจากมอเตอร์ไซค์อย่างง่ายดาย
เคียน่ารีบตะโกนบอกเมย์ที่จัดการแคลร์เสร็จพอดีว่า
"รีบมาทางนี้เร็วเข้า!! เราต้องรีบใช้มอเตอร์ไซค์นี้หนีออกจากกลุ่มพวกมันให้เร็วที่สุด!!"
เมื่อเมย์เห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งมาทางเคียน่าพร้อมลองสตาร์ทมอเตอร์ไซค์ของกิลและยูริลที่เคียน่าพึ่งจัดการไป... โดยให้เคียน่าคอยถ่วงเวลาพวกซอมบี้ที่เหลือ
บรืนนน!!
"ได้แล้ว!!!"
เสียงเครื่องยนตร์จากมอเตอร์ไซค์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเมย์ที่กำลังตื่นเต้นด้วยความดีใจที่สตาร์ทมอเตอร์ไซค์ติด เธอจึงรีบขึ้นขี่ตรงที่นั่งคนขับ... เมื่อเคียน่าเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งตามไปกระโดดขึ้นบนเบาะนั่งคนซ้อนท้าย จนหน้าอกกระแทกหลังของเมย์ดัง ป้าบ!!
"ตอนนี้แหละ ออกรถไปเลย เมย์!!"
"ตะ แต่ว่า...นะ หน้าอก.... มะ มัน... เหวอ!!"
"ว้ากกกกกก!!!"
แต่ยังไม่ทันที่จะออกรถไปได้ไกล รถของเมย์+เคียน่าก็คว่ำลงกลางฝูงซอมบี้ เพราะเมย์ดันเกิดอาการตื่นเต้น จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนเผลอบิดคันเร่งเร็วกะทันหันจนตั้งตัวไม่ทันจนพลิกคว่ำเสียก่อน...
"ยัยเมย์!! เธอทำบ้าอะไรเนี่ย!!!?"
"คะ คือ แบบว่า.."
"มานี่ ฉันขับเอง.....!!"
เคียน่าอารมณ์เสียอย่างแรงจึงรีบยกรถมอเตอร์ไซค์ขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับนั่งบนที่นั่งคนขับ รอให้เมย์รีบขึ้นนั่งตาม โดยที่ฝูงซอมบี้รอบข้างก็กำลังพุ่งเข้ามารุมกินโต๊ะของพวกเธออย่างรวดเร็ว
"เอาล่ะ...จับไว้ให้แน่นนะ... ขืนตกไปฉันไม่รู้ด้วยล่ะ"
"ตะ แต่ว่า...หน้าอกฉันมันจะโดนหลัง.."
"จะซิ่งล่ะนะ!!!"
ชั่วพริบตา เคียน่าก็บิดคันเร่งอย่างรวดเร็วจนเมย์ต้องร้องกรี๊ด!! เธอจึงรีบตะครุบตัวของเคียน่าไว้ตามสัญชาตญาณ เพราะเคียน่าเร่งสปีดมอเตอร์ไซค์ได้รวดเร็วมาก ขืนมัวแต่ฟุ้งซ่านเรื่องอื่นโดยไม่จับไว้มีหวังได้ร่วงลงไปเป็นอาหารพวกซอมบี้แน่ๆ
"ถอยออกไปจากพวกเรานะ ไอ้พวกสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ!!!"
เคียน่าสบถออกมาขณะเร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์ฝ่าฝูงซอมบี้จำนวนมากที่กำลังไล่จับพวกเธอ จนในที่สุด เธอก็สามารถสลัดพวกมันจนพ้น.... เมย์จึงได้แต่อึ้งในฝีมือการขับรถของเคียน่า... จนได้แต่คิดว่า เธอคงไม่สามารถเลียนแบบเคียน่าได้แน่... โชคดีจริงๆที่เคียน่าเป็นคนขับ ถ้าเธอเป็นคนขับเอง คงอาจจะล้มคว่ำที่ไหนสักที่... ประสบการณ์ของทั้งสองคนมันต่างกันเกินไป..
ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังนั่งอยู่บนมอเตอร์ไซค์อยู่นั้น เคียน่าก็พูดออกมาตลอดทางว่า ซอมบี้พวกนี้มันจะเยอะมากเกินไปแล้วนะ มันไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาก่อน เมย์จึงเกิดความคิดและบอกเคียน่าว่า บางทีซอมบี้พวกนี้มันอาจจะถูกอะไรบางอย่างบงการให้พวกมันมารวมตัวกันที่นี่ก็เป็นได้นะ ซึ่งบางอย่างที่ว่านั่นล่ะก็อาจจะเป็น 'เจ้านั่น' ก็ได้
เคียน่าจึงบอกว่า ดูท่าว่าแผน B คงใช้ไม่ได้ผลแล้วสิ... แล้วเรามีแผน C ไหมเนี่ย?
"ขืนเราอยู่ที่นี่นานเกินไปล่ะก็ มันคงจะอันตรายมากแน่ กระสุนปืนเราก็ใกล้จะหมดแล้วด้วยสิ"
เมย์พูดขึ้นขณะใช้ปืนพกที่เหลืออยู่ คอยยิงพวกซอมบี้ที่กำลังไล่กวดพวกเธอตามหลัง ขณะอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์... ระหว่างนั้น เธอก็เช็คกระสุนที่เธอมีไปด้วย ทำให้รู้ว่า ตอนนี้พวกเธอใกล้ถึงขีดจำกัดที่จะปะทะกับพวกซอมบี้บริเวณนี้แล้ว
เคียน่าจึงทำสีหน้ามุ่งมั่น พร้อมกับพูดออกมาว่า...
"เราต้องหา 'เจ้านั่น' ให้พบและพูดคุยกับเธอให้รู้เรื่องโดยเร็วที่สุด!!"
คุยที่เคียน่าพูดถึง ก็คงหมายถึง 'การคุยด้วยลูกปืน'
กับ 'เจ้านั่น' ที่เธอพูดถึง ก็คงไม่พ้น...
ยัยผู้หญิงในชุดมิโกะที่มีหางจิ้งจอก
ซึ่งกำลังจ้องมองพวกเธอทั้งคู่ด้วยสายตาที่เฉียบคมอยู่ในบริเวณใกล้ๆนี้เอง...
to be continue...
