ในที่สุดทางเรา (เจ้าของบล็อก) ก็เริ่มเขียนไปจนถึงช่วงเนื้อเรื่องของเกมส์จริงๆจังสักที หลังจากที่เขียนแนะนำอะไรเรื่อยเปื่อยไปเป็นเวลานานนับตั้งแต่เขียนบล็อกมา.....
โดยเนื้อเรื่องที่เราจะเขียนนั้นจะแบ่งออกเป็น "แชปเตอร์ (Chapter)" หรือ "บท" ตามแผนที่ของเกมส์ใน "สตอรี่โหมด (Story Mode)" หรือ "โหมดเนื้อเรื่อง" ซึ่งจะมีเนื้อหาที่ต่อเนื่องกันอยู่ (ซึ่งในแต่ละบทก่อนที่จะเข้าเล่นก็จะบอกเนื้อหาหลักๆเกี่ยวกับตัวเกมส์และคำพูดเล็กๆน้อยๆที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องด้วย)
และก่อนที่จะอ่านเนื้อเรื่องเริ่มต้นอย่าลืมอ่านเนื้อเรื่องบทนำของเกมส์ ปฐมบทเนื้อเรื่อง Guns GirlZ - วิกฤตการณ์อะโพคาลิปส์ มหาวิบัติวันสิ้นโลก เสียก่อน ถ้าอ่านแล้วล่ะก็ ขอเข้าสู่การเล่าเนื้อเรื่องหลักของเกมส์เลยก็แล้วกัน
========================================================================
ย้อนความเล็กน้อยในไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่โรงเรียนสตรีมัธยมปลายเซมบะ....
ได้เกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ขึ้นในโรงเรียนเมื่อเหล่านักเรียนหญิงหลายคนจู่ๆก็ล้มตายลงอย่างปริศนาแล้วก็กลายเป็นผีดิบหรือซอมบี้บุกเข้าทำร้ายและเข่นฆ่านักเรียนคนอื่น
ท่ามกลางความโกลาหลของเหล่านักเรียนที่กำลังหนีตายอยู่นั้นกลับมีเด็กนักเรียนสาวผมขาวคนหนึ่งเดินสวนทางมุ่งหน้าไปยังทางที่พวกซอมบี้กรูกันเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัว เธอใช้อาวุธที่มืออยู่ในมือบุกฝ่าฝูงพวกมันเพื่อตรงเข้าไปยังห้องสมุดของโรงเรียนเพื่อที่จะสืบค้นหาข้อมูลอะไรบางอย่างในนั้น
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พบว่า สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ปลอดภัยอีกต่อไป เมื่อฝูงซอมบี้กลุ่มใหญ่กำลังมุ่งหน้าเข้ามายังห้องสมุดที่เธออยู่ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะเธอพบสิ่งที่เธอต้องการในห้องสมุดแล้วและเธอก็ต้องการออกจากห้องสมุดนั้นพอดี
การผจญภัยเพื่อหาความจริงของเหตุหายนะของเด็กสาวผมขาวผู้มีนามว่า "เคียน่า คาสลาน่า" ผู้ถูกเลือกจากตระกูลผู้ยิ่งใหญ่ที่มีหน้าที่ต่อกรกับเหตุหายนะมานานนับศตวรรษ จึงเริ่มต้นขึ้น ณ จุดนี้
=========================================
บทที่ 1
วิกฤตการณ์อะโพคาลิปส์ ณ สถานที่แห่งนี้
"ห้องสมุดน่ะ มันไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว...."
วิกฤตการณ์อะโพคาลิปส์ ณ สถานที่แห่งนี้
"ห้องสมุดน่ะ มันไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว...."
สถานที่แห่งนี้คือ : ห้องสมุดประจำโรงเรียนเซมบะ
ภายในห้องสมุดที่ไร้วี่แววผู้คน และมีหนังสือกระจายอยู่เกลื่อนกลาดตามพื้นโดยไม่มีใครที่คิดจะจัดระเบียบห้องสมุด เด็กสาวผมขาวเปิดหนังสือพร้อมกับกวาดสายตามองหาอะไรบางอย่างที่อยู่ในนั้น ก่อนที่จะปิดหนังสือลงพร้อมกับพูดโพล่งออกมาคนเดียว
"เหตุการณ์อะโพคาลิปส์เกิดขึ้นครั้งสุดท้ายเมื่อ 117 ปีก่อน. ดูเหมือนว่าฉันที่ติดอยู่ในสถานที่แห่งนี้จะตกอยู่ในช่วงเวลานั้นซะแล้วสิ"
เธอปิดหนังสือเล่มนั้นลงพร้อมกับมองไปยังประตูทางออกที่ถูกเธอเอาพวกเก้าอี้และโต๊ะมาวางกั้นไว้ ซึ่งใกล้จะถูกพวกซอมบี้พังเข้ามาแล้ว เธอประเมินสถานการณ์และมองอาวุธไม้กระบองเล็กที่ถืออยู่ในมือพร้อมกับพูดออกมาว่า...
"อาวุธนี่ไม่มีประโยชน์แล้ว สงสัยต้องลองหาของที่ดีกว่านี้มาใช้ซะแล้วล่ะมั้งนะ?"
เธอมองหาอาวุธใหม่อย่างใจเย็นในสัมภาระที่เธอติดตัวมาแล้วก็จับอาวุธนั้นให้เหมาะพอดีมือ...พร้อมที่จะลุยฝ่าฝูงพวกซอมบี้ที่กำลังจะกรูกันเข้ามาในห้องสมุดแห่งนี้ในเวลาไม่นานนัก
"เอาล่ะ.... หาทางออกจากไปจากห้องสมุดนี้ดีกว่า"
ในที่สุดเหล่าซอมบี้สาวนักเรียนก็พังประตูห้องสมุดบุกกรูกันเข้ามาหาเคียน่า
เธอใช้อาวุธปืนที่ติดตัวมาต่อสู้กับพวกมันทั้งหมด ถึงแม้ว่าซอมบี้บางตัวจะเป็นคนที่เธอรู้จัก อย่างเช่น "จิกะ สาวน้อยจากชมรมวรรณกรรม" (บอส 1-2)
"เอมี่ สาวนักวิ่งจากชมรมกรีฑา" (บอส 1-4) ซึ่งเป็นซอมบี้ที่สามารถวิ่งไล่ตามเธอได้
"อายูมิ จากชมรมยิงธนู" (บอส 1-6) ซึ่งเป็นซอมบี้ที่ยังคงเหลือความสามารถในการใช้ธนูโจมตีเธอจากระยะไกลได้
เคียน่าก็สามารถใช้อาวุธปืนฆ่าทิ้งได้อย่างเลือดเย็น เพราะมันสายเกินไปที่จะช่วยพวกเขาแล้ว อีกทั้งเธอเองก็จำเป็นที่จะต้องเอาชีวิตรอดจากสถานการณ์แบบนี้ให้ได้เช่นกัน
ในที่สุดเธอก็สามารถหลบหนีออกจากห้องสมุดได้อย่างปลอดภัย...
เธอสัญญาว่า เธอจะต้องหยุดยั้งเหตุการณ์แบบนี้ไม่ให้เกิดเรื่องน่าเศร้าแบบนี้ขึ้นอีกให้จงได้
=========================================
บทที่ 2การตอบโต้ของเคียน่า
"เลือดและชิ้นส่วนร่างกายกระจัดกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง
....เฮ้อ..ฉันไม่อยากให้เครื่องแบบของฉันเละเทะเลยจริงๆ"
"เลือดและชิ้นส่วนร่างกายกระจัดกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง
....เฮ้อ..ฉันไม่อยากให้เครื่องแบบของฉันเละเทะเลยจริงๆ"
สถานที่แห่งนี้คือ : ทางเดินหลักของโรงเรียนเซมบะที่รายล้อมไปด้วยต้นซากุระที่กำลังร่วงโรยและพื้นถนนอันชุ่มโชกไปด้วยเลือดและร่างกายของซากศพสีแดงฉานที่กระจัดกระจาย
"ฉันทำได้แล้ว!!!"
เคียน่าพูดออกมาหลังจากที่วิ่งฝ่าฝูงซอมบี้ออกมาจากห้องสมุดได้
เธอเริ่มสำรวจร่างกายของตัวเองและก็ต้องตกใจเมื่อพบว่า...
"โอ้ ให้มันได้อย่างงี้สิ!? ชุดของฉันมันเละไปหมดเลย"
แน่นอนว่าสาเหตุที่ชุดเธอเละก็เพราะเธอต้องต่อสู้กับฝูงซอมบี้เป็นจำนวนมากตอนออกมาจากห้องสมุด ก็ย่อมต้องมีเศษเลือดหรือเศษอวัยวะเปรอะกระจายติดมาด้วย
"พึ่งเป็นชุดใหม่ด้วยสิ แถมยังต้องมาเลอะแบบนี้อีก!!!!!"
ถ้าเหตุการณ์ตรงนี้จบ เธอก็คงต้องวางแผนหาชุดอื่นมาเปลี่ยนระหว่างทางบ้างแล้ว เพราะมันคงหลีกเลี่ยงที่จะทำให้ชุดเลอะไม่ได้
พอนึกขึ้นได้ เธอก็กวาดสายตามองรอบๆ และพูดออกมาว่า..
"เอิ่ม ฉันหวังว่าคงไม่มีเด็กผู้ชายน่ารักๆอยู่รอบๆนี่หรอกนะ"
แน่นอน ถึงเธอจะเป็นสาวขาบู๊ที่บุกลุยข้ามน้ำลุยไฟได้ทุกที่ แต่ว่าภาพลักษณ์ของสาวน้อยบอบบาง ผู้น่ารักที่อยู่ภายนอกก็มีความสำคัญเหมือนกัน ถ้าหากมีผู้ชายคนไหนเห็นเธอในสภาพเละเทะโชกเลือดนี้ เธอคงจะรู้สึกอับอายและดูไม่จืดเลยทีเดียว...
แล้วเธอก็พบว่า บริเวณรอบข้างนั้นมันช่าง..... เหมือนป่าช้าไม่มีผิด....
"ที่นี่มันเงียบบบบบบบ อะไรอย่างนี้นะ!! ไม่มีใครอยู่รอบๆนี้เลยงั้นสิ ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องแสร้งทำอะไรทั้งนั้น ปล่อยมันไว้แบบนี้แหละ"
พูดยังไม่ทันขาดคำ จู่ๆก็มีคนกลุ่มหนึ่ง เดินกรูกันเข้ามาทางนี้ และแน่นอนว่าพวกนั้นก็คือ พวกซอมบี้!!
"ดะ เดี๋ยวสิเฮ้ย!! ฉันต้องฆ่าพวกซอมบี้นี่อีกแล้วเรอะ!! ให้ตายสิ น่าปวดหัวชะมัด"
และในระหว่างนั้นเอง เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอ (ที่หนีบอยู่ตรงร่องนม)ดังขึ้น
เธอจึงหยิบมันขึ้นมาดู...
ข้อความบนโทรศัพท์มือถือแสดงให้เห็นถึงค่าตัวเลขที่บ่งบอกถึงอัตราการเอาชีวิตรอดจากสถานการณ์รอบข้าง และมันเริ่มเปลี่ยนใหม่จากตัวเลขที่มีค่าสูงเป็นหลักสิบกว่า แต่ตอนนี้มันกลับลดลงเหลือ 7.92364% เท่านั้น!!
"เฮ้ๆ โอกาสรอดชีวิตทำไมมันถึงต่ำลงขนาดนี้กันล่ะเนี่ย สงสัยฉันต้องวางแผนกำจัดพวกมันให้รอบคอบกว่านี้แล้วสิ..."
เธอพูดเสร็จก็มองออกไปยังเบื้องหน้าก็พบกับฝูงซอมบี้นักเรียนจำนวนหนึ่งกำลังกรูกันเข้ามาทางนี้ เธอจึงหาตำแหน่งยุทธศาสตร์ในการจัดการฝูงซอมบี้ไปทีละช่วง
เธอได้พบเจอกับพวกซอมบี้คนรู้จักมากมาย เช่น
ซอมบี้สาว "ยุย* (Yui) ผู้มาพร้อมกับโล่" (บอส 2-2) ที่พยายามเดินเข้ามาหาเคียน่าโดยยกโล่กำบังกระสุนเธอไว้
*ชื่อยุยตรงนี้คือการแปลผิดพลาดจากภาษาจีนเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งตัวเกมส์เป็นธีมญี่ปุ่นดังนั้นก็คือตัวอักษรจีนที่เขียนเป็นญี่ปุ่น ดังนั้นความเป็นไปได้ของชื่อบอสซอมบี้ตัวนี้ก็คือ ยุย หรือ Yui นั่นเองไม่ใช่ Yuyi*
ถึงจะเป็นซอมบี้ที่มีความฉลาด รู้จักใช้อุปกรณ์ แต่ก็ไม่อาจจะฉลาดไปกว่าเคียน่าได้ เธอจึงสามารถฆ่ายุยและซอมบี้ตัวอื่นๆที่มีรูปแบบเดียวกันได้อย่างรวดเร็ว
แต่ที่ทำให้เธอรู้สึกหนักใจเวลาสู้กับซอมบี้ในบริเวณทางเดินซากุระนี้คงจะเป็นซอมบี้ที่เป็นหญิงสาวจากชมรมเคนโด้มากกว่า เพราะดูท่าว่า ซอมบี้ประเภทนี้จะคงเหลือทักษะการใช้ดาบไม้ต่อในการต่อสู้กับเธอด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซอมบี้สาวที่เคียน่ารู้จักอย่าง "ยูกินะ สมาชิกมือใหม่ในชมรมเคนโด้" (บอส 2-4)ที่กลายเป็นผีดิบไปแล้วก็ยังสามารถใช้ดาบไม้ได้อย่างคล่องแคล่ว เคียน่าจึงจำเป็นต้องใช้อาวุธปืนส่งเธอไปสู่สุขคติ โดยไม่มีทางเลือก
นอกนั้นไม่พอ เธอยังพบว่ามีซอมบี้ที่วิ่งได้ และเอาระเบิดผูกติดกับตัวไว้เพื่อลดความทรมานจากการฆ่าเป้าหมายและยอมตายไปพร้อมกันอย่าง "จูลี่ ใครขวางทางฆ่าแม่งให้หมด" (บอส 2-6) อีก ทางเดียวที่เคียน่าจะปลอดภัยจากซอมบี้ตัวนี้ได้คือ ใช้อาวุธปืนฆ่าทิ้งก่อนที่เธอจะพุ่งเข้ามาถึงตัว
เคียน่าพยายามหาจุดยุทธศาสตร์ที่ปลอดภัยในการต่อสู้กับฝูงซอมบี้ที่ทะยอยปรากฏตัวออกมาตามทางเดินระยะหนึ่ง เธอก็ได้ยินเสียงสัญญาณปิ๊บ ปิ๊บ ดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ของเธออีกครั้ง
พอเธอหยิบมันขึ้นมาดูก็ต้องตกใจกับสิ่งที่แสดงบนหน้าจอ
"นะ นี่มัน....!!"
สิ่งที่แสดงนั้นมีลักษณะคล้ายกับเรดาห์ที่กลายเป็นลูกศรบ่งบอกถึงสถานที่แห่งหนึ่ง
"ต้นกำเนิดพลังงานของอะโพคาลิปส์อยู่ไม่ไกลจากที่นี่!! มันอยู่ห่างจากที่ที่อยู่ฉันไปประมาณ 50 เมตร ทาง 2 นาฬิกา"
จากนั้นเคียน่าก็มองไปยังบริเวณเป้าหมาย
"ทาง 2 นาฬิกา...! ทางนี้สินะ.... เฮ้!! ไม่เอาน่า"
และในทิศทางนั้นเธอก็พบว่า...
"ฉันคิดว่า ตาของฉันมองเห็นฝูงซอมบี้นับร้อยกระจุกรวมกันตรงนั้นนะ นี่ฉันต้องฝ่าพวกมันเข้าไปจริงดิ"
เคียน่าประเมินสถานการณ์อยู่พักใหญ่ เธอก็ต้องพูดออกมาว่า...
"ทางนั้นไปไม่ไหวหรอก ฉันต้องหาเส้นทางใหม่เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับพวกมันทั้งหมด"
เธอกวาดสายตามองหาเส้นทางใหม่ที่ปลอดภัย จึงจำเป็นที่จะต้องอ้อมวงเวียนตรงกลางใหม่ แต่นั่นก็เป็นวิธีที่น่าจะฉลาดที่สุดแล้ว หลังจากวางแผนเรียบร้อย เธอจึงเตรียมอาวุธของเธอให้พร้อม
"เอาล่ะนะ เคียน่า..... พร้อมแล้วลุยกันเลย!!"
เธอพูดปลอบใจตัวเองเสร็จก็ถืออาวุธปืนบุกเคลียร์เส้นทางที่เธอคิดว่าปลอดภัยที่สุด ซึ่งเส้นทางนั้น ก็มีซอมบี้ที่ปราบยากแค่ 2 ตัวเท่านั้น คือ "โคมาจิ การ์ดผู้รักษาการณ์" (บอส 2-7) ที่มีโล่หนากว่ายุยเล็กน้อย แต่ก็ไม่ตึงมือเคียน่าเท่าไหร่ เธอจึงส่งโคมาจิลงไปนอนจมกองเลือดได้อย่างรวดเร็ว
ส่วนซอมบี้อีกตนที่ออกจะตึงมือหน่อยก็คือ "อิโนริ ทัพหน้าของทีมเคนโด้" (บอส 2-8) ที่เป็นนักกีฬาเคนโด้ที่เคยถูกส่งไปแข่งขันระดับภูมิภาคมาแล้ว ฝีมือการใช้ดาบของเธอจึงจัดว่าค่อนข้างร้ายกาจ แต่เมื่อเทียบกับเคียน่าที่เคยจับอาวุธสงครามและการสู้รบเพื่อเอาชีวิตรอดมาตั้งแต่เด็กแล้ว กะอีแค่ระดับนักกีฬาระดับภูมิภาคก็คงไม่สามารถเอาชนะเคียน่าได้หรอก
ท้ายที่สุด เคียน่าก็สามารถใช้อาวุธปืนส่งอิโนริไปเกิดใหม่ พร้อมกับมุ่งหน้าต่อไปยังเป้าหมายถัดไป...
ต้นตอของอะโพคาลิปส์ที่เคียน่าจะได้พบคืออะไรกันแน่นะ?
เธอจะสามารถเอาชีวิตรอดและกอบกู้วิกฤติการณ์ที่เลวร้ายจากเหตุวิบัติอะโพคาลิปส์ครั้งนี้ได้หรือไม่ ?
โปรดติดตามตอนต่อไป
โปรดติดตามตอนต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น