เนื้อเรื่อง Guns GirlZ - Chapter 4 อย่าเข้ามานะ

บทที่ 4

อย่าเข้ามานะ

"พวกซากปรักหักพังที่กองพะเนินตรงนี้ มองแล้วห่อเหี่ยวเหลือเกิน
ฉันอยากจะจัดแต่งให้พวกมันใหม่ซะแล้วสิ...."

สถานที่แห่งนี้คือ :  ลานกว้างส่วนหลังของโรงเรียนเซมบะ
ที่เป็นจุดที่ตั้งของกองขยะขนาดใหญ่ และอาคารเรียนที่รกร้างรอวันทุบทิ้ง

ความเดิมตอนที่แล้ว >> เนื้อเรื่อง Guns GirlZ - Chapter 3 สายฟ้าปริศนา  

เคียน่าได้เผชิญหน้ากับปีศาจสาวผู้ควบคุมไฟฟ้าที่ชื่อไรเดน เมย์ และเอาชนะเธอได้ แต่เธอก็หนีไป เคียน่าจึงทำการไล่ตามเธอไปติดๆ

"ปฏิกิริยาของต้นกำเนิดพลังงานอะโพคาลิปส์หายไปแล้ว ให้มันได้อย่างงี้สิ ซวยได้ ซวยดี ซวยทั้งวัน.." 

เคียน่าบ่นกระปอดกระแปดขณะที่จ้องมองหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ติดตั้งเรดาห์เอาไว้ และเป้าหมายที่ควรจะปรากฏอยู่บนหน้าจอก็พึ่งจะหายไป ท่าทางเธอจะคลาดกับเป้าหมายซะแล้ว

"ฉันสัมผัสถึงพลังงานต้นกำเนิดอะโพคาลิปส์ภายในตัวของไรเดนเมย์ได้ ดูเหมือนว่าจะมีพลังงานมหาศาลซะด้วย.... หรือว่า... เธอจะเป็นผู้ถูกเลือกกันนะ?"

นั่นเป็นคำถามที่คาใจเคียน่ามาตลอดตั้งแต่ตอนที่ได้พบกับเมย์ครั้งแรก เพราะเมย์ดูไม่เหมือนจะเป็นผู้ที่ถูกพลังงานอะโพคาลิปส์ควบคุมจนกลายเป็นซอมบี้เหมือนนักเรียนคนอื่นเลย และผู้ที่จะต่อต้านพลังลึกลับและต่อสู้กับอะโพคาลิปส์ได้ ก็มีเพียงผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้น และหลังจากที่คิดอะไรบางอย่างได้ เคียน่าก็ส่ายหัวและพูดออกมาว่า

"ไม่หรอกมั้ง... เป็นไปไม่ได้แน่ๆ เพราะเหล่าผู้ถูกเลือกมักจะใช้พลังต่อสู้เพื่อรักษา 'กฏ' และการคงอยู่ไว้ พวกเราไม่มีทางใช้พลังทำเรื่องแบบนั้นแน่ๆ"

ใช่ ผู้ถูกเลือกคือผู้รักษากฏและการต่อสู้เพื่อเอาตัวรอดจากอะโพคาลิปส์ด้วยพลังลึกลับที่ปรากฏในร่างกายที่อาจเรียกได้ว่าเป็นเวทมนตร์

และแล้วก็เกิดคำถามในใจเคียน่าขึ้นอีกอย่างคือ... 

"หรือว่าจะมีใครบางคนได้ใช้พลังงานเหล่านี้เปลี่ยนแปลงกฏที่ส่งผลทางกายภาพของและปลดปล่อยพลังงานมหาศาลเพื่อสร้างปรากฏการณ์อะโพคาลิปส์ขึ้นมา?"

จากนั้นเคียน่าก็มองไปยังที่แห่งหนึ่งที่อยู่ไกลออกไปจากตรงนี้ไม่มากนัก เธอก็พบว่า มีกลุ่มเมฆฝนพายุจับตัวกันเป็นก้อนอีกครั้ง เธอจึงรู้ทันทีว่าที่นั่นคงจะเป็นที่ที่ไรเดน เมย์อยู่

"หรือไม่ก็ เธออาจจะควบคุมพลังนั้นไม่ได้"

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เคียน่าก็ได้เตรียมอาวุธของตนทั้งหมดไว้ให้พร้อม และก็วิ่งไปทางนั้นด้วยใบหน้าที่มุ่งมัน

"ฉันตะค้องหาคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด"

เธอวิ่งไปตามทางซึ่งเป็นสนามกว้างที่เต็มไปด้วยขยะสิ่งกีดขวางที่รกร้าง มันคือบริเวณด้านหลังของโรงเรียนเซมบะ ซึ่งเป็นเขตโรงเรียนเก่าที่มีแต่อาคารร้าง และเป็นจุดทิ้งขยะชิ้นใหญ่ของโรงเรียน

"ดีจริงๆ ที่ตอนนี้ฉันอยู่ที่ตึกเก่าหลังโรงเรียน จะได้ตามรอยยัยนั่นได้ง่ายหน่อย..."

เคียน่าวิ่งไปตามทาง เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นอีกครั้ง เธอจึงรีบหยิบมันขึ้นมาดู

ก็พบว่ามันแสดงผลของอัตราการรอดชีวิตตอนนี้อยู่ที่ 6.32364%

อัตราการรอดชีวิตขึ้นมาเพียงเล็กน้อยไม่ต่างจากเดิม ราวกับว่าสถานที่แห่งนี้ก็มีลักษณะคล้ายกับสถานที่ที่เธอพึ่งจะผ่านมา อันเต็มไปด้วย...

"โอ้!!  ให้มันได้อย่างนี้สิ!! พวกซอมบี้กำลังมารวมตัวกันบริเวณนี้ ดูท่าว่าพวกมันฝูงใหญ่กำลังกรูกันเข้ามาทางนี้ด้วยล่ะ  แต่ก็นะ บริเวณนี้มีพื้นที่กว้างมาก มันคงไม่ยากที่จะต่อสู้กับพวกมันเท่าไหร่นัก"

เคียน่าจึงจัดวางอุปกรณ์ อาวุธ และกับดักต่างๆวางไว้ให้เรียบร้อย ถึงแม้ว่าบริเวณนี้จะมีซอมบี้จำนวนมาก แต่สถานที่แห่งนี้ก็เป็นสถานที่โล่งและมีสิ่งกีดขวางที่เยอะพอที่ทำให้เธอหาทางรับมือกับพวกซอมบี้ที่กำลังมุ่งหน้ามาทางเธอได้ แต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่อยากจะเสียเวลามากนัก

"ฉันต้องตามไรเดน เมย์ให้ทันก่อนที่จะรับมือเจ้าพวกฝูงซอมบี้พวกนี้ไม่ไหว"

การต่อสู้ระหว่างเคียน่ากับฝูงซอมบี้ ณ ที่สนามกว้างอันรกร้างที่เต็มไปด้วยกองขยะจึงเริ่มขึ้น ซอมบี้ที่ปรากฏตัวในที่แห่งนี้ล้วนมีความสามารถที่แปลกประหลาดและรับมือได้ยากขึ้นมาก

เคียน่าต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้สาว "ดอนน่า ผู้โดดเดี่ยว" (บอส 4-3) ที่เป็นซอมบี้ที่รู้จักการสายโซ่เป็นอาวุธ ซึ่งมันสามารถเหวี่ยงโซ่ออกไปรัดตัวเคียน่าและลากเธอเข้ามาอยู่ใกล้มันได้ แต่โชคดีที่เคียน่าไหวตัวทันในช่วงที่เธอถูกโซ่ของดอนน่าลากเข้ามาประชิดตัวนั้น เธอก็รีบหยิบปืนพกจ่อเล็งยิงที่กลางหน้าผากของดอนน่าในระยะเผาขนพอดี ทำให้เคียน่าหลุดจากพันธนาการของดอนน่าได้

นอกจากนี้ เธอยังพบกับซอมบี้ประหลาดที่เป็นซอมบี้สาวสวมแว่นตาไว้ผมสั้นสีม่วง ใส่หมวกลายดาวและถือหนังสือประหลาดๆที่มีสัญลักษณ์รูปดาว เคียน่าจำได้ทันทีวา เธอคนนี้คือ "คานะ ผู้ลึกลับ" (บอส 4-6) ที่เป็นที่รู้จักกันทั่วโรงเรียน ที่มีข่าวลือว่ากันว่า เธอสามารถใช้เวทมนตร์จากดวงดาว แต่ก็ไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ และในตอนนี้ เคียน่าได้พบกับเธออีกครั้งในสภาวะที่กลายเป็นซอมบี้ผีดิบเต็มตัว  เธอไม่คิดที่จะโจมตีเคียน่าเหมือนกับซอมบี้ตนอื่น แต่เธอกลับยกหนังสือคู่กายของเธอขึ้นมาพร้อมกับพึมพำร่ายคาถาบางอย่าง จนก่อให้เกิดผลประหลาดใส่ซอมบี้ที่อยู่รอบตัว  ร่างกายของพวกซอมบี้ที่อยู่รอบตัวนั้นมีความแข็งแกร่งมากขึ้นและหนังเหนียวมากขึ้นกว่าปกติ ทำให้เคียน่าจำเป็นต้องรีบจัดการคานะก่อนที่เธอจะสร้างความแข็งแกร่งให้กับพวกซอมบี้รอบข้างมากไปกว่านี้

หลังจากที่ฆ่าคานะและฝูงซอมบี้จำนนวนหนึ่งได้ เคียน่าก็รีบมุ่งเข้าไปท่ามกลางใจกลางพายุฝนที่คาดว่าไรเดน เมย์น่าจะอยู่ที่นั่น  ท่ามกลางสายฝนที่โหมกระหน่ำนั้น เธอก็พบว่ายังมีฝูงซอมบี้ที่แข็งแกร่งที่นำโดย "ราชินี ซินเทีย" (บอส 4-7) ที่ตวัดโซ่เหล็กไปมาราวกับราชินี

และซอมบี้ที่ใช้เวทมนตร์แห่งดวงดาวอีกตนหนึ่งที่ชื่อ "คานัน ประธานชมรมดาราศาสตร์" (บอส 4-8) 

แต่ทั้งสองก็พ่ายแพ้ให้กับเคียน่าอย่างรวดเร็ว เคียน่าจึงวิ่งไล่ตามไรเดน เมย์ไปจนถึงจุดศูนย์กลางพร้อมกับใช้ปืนยิงกราดซอมบี้ที่ไล่ตามมาไปด้วย จนในที่สุดซอมบี้ตัวสุดท้ายก็ถูกปราบลง พร้อมกับการปรากฏตัวของไรเดน เมย์อีกครั้ง!!  เธอปรากฏตัวพร้อมกับพายุฝนที่บ้าคลั่งและจ้องมองลงมายังเคียน่าด้วยดวงตาสีแดงสด

"ดูท่าว่าแกคงจะไม่ใช่พวกขี้ขลาดแบบที่ฉันคิดนะ แต่ก็เปล่าประโยชน์ ฉันจะไม่ปราณีแกอีกแล้ว!!"

ไรเดนพูดจบจึงยื่นมือมาข้างหน้าพร้อมกับยิงลูกบอลกระแสไฟฟ้าออกจากมือพุ่งโจมตีไปยังเคียน่าทันที

แต่ชั่วพริบตานั้น เคียน่าก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของเมย์ พร้อมกับหันกลับไปสาดกระสุนใส่เธอโดยไม่ทันตั้งตัว

ไรเดน เมย์พ่ายแพ้ให้กับเคียน่าอีกครั้ง  เธอถูกกระสุนที่เคียน่ากระหน่ำยิงใส่อัดกระแทกอย่างรุนแรงจนม่านสนามพลังไฟฟ้าที่เธอเคยภูมิใจไม่อาจจะต้านทานมันได้ จนในที่สุด เธอก็ล้มกลิ้งลงไปบนพื้นในสภาพสะบักสะบอม เกิดบาดแผลทั่วร่าง

เคียน่าเดินเข้ามาใกล้ไรเดนพร้อมกับพูดออกมาว่า

"คุณรุ่นพี่ไรเดน...ช่วยตอบคำถามฉันก่อนได้ไหม?"

ไรเดนที่กำลังบาดเจ็บพยายามเงยหน้าขึ้นจ้องมองเคียน่าด้วยสายตาที่แดงฉานดั่งเลือด

"เธอดูไม่เหมือน 'ผู้ถูกเลือก' เลยนะ แต่ฉันอยากรู้จริงๆว่าเธอควบคุมพลังงานนั้นได้ยังไง?"

ไรเดน เมย์ก้มหน้าลงพร้อมกับบอกด้วยน้ำเสียงที่ดูเจ็บใจว่า...

"ฉันจะไม่บอกอะไรเธอทั้งนั้น  เจ้าพวกนั้นน่ะต่างอิจฉายศฐาบรรดาศักดิ์ของฉันและครอบครัวแค่นั้นแหละ และเธอน่ะ...กำลัง..อิจฉาในความสามารถของฉันอยู่สินะ..."

สิ่งที่เธอพูดมาตอนนี้เหมือนกับเป็นการระบายความรู้สึกที่เก็บกดภายในจิตใจออกมาให้เคียน่าได้ยินมากกว่า

เมื่อเคียน่าได้ยินแบบนั้นเธอจึงพูดตอบว่า..

"งั้นมั้ง...เธอจะเชื่อยังไงก็แล้วแต่เธอเถอะยังกับว่าฉันสนใจยังงั้นแหละ"

เมื่อไรเดนได้ยินคำพูดที่กวนประสาทกลับเช่นนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจเอามากๆ เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองเคียน่าด้วยความโกรธพร้อมกับถามกลับไปว่า "กะ...แกบ่นพึมพำอะไรอยู่น่ะ?"

"ก็ไม่มีอะไรหรอก... แต่ว่า..."

และในจังหวะนั้นเองที่ไรเดน เมย์รู้สึกฝ่ามืออันอบอุ่นและใบหน้าหวานอันไร้เดียงสาของเคียน่าในระยะประชิดจนเกือบจะชนกัน ปีศาจสาวผมดำตกใจจนแทบใจหายเมื่อพบว่าเคียน่าได้เข้ามาประชิดเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้

"ขอฉันดูดวงตาของเธอชัดๆหน่อยได้ไหม?"

เธอพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาส่องดูดวงตาสีแดงเลือดของไรเดนระยะใกล้จนเธอเริ่มสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย  สิ่งที่เคียน่าทำนั้นคือการตั้งใจที่จะใช้เวทมนตร์ตรวจสอบสถานะผ่านทางดวงตาของไรเดนเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ แต่การทำเรื่องแบบนี้กระทันหันทำให้ปีศาจสาวเริ่มทำตัวไม่ถูก จนในที่สุด...

เพี๊ยะ!!!

ไรเดน เมย์ใช้มือของเธอปัดมือของเคียน่าอย่างแรงพร้อมกับตะโกนด้วยความไม่พอใจว่า 

"อย่ามาแตะฉันด้วยมือสกปรกพรรค์นี้นะ!!! แกคิดจะทำอะไรกันแน่เนี่ย!!?"

เคียน่าเองก็ตกใจไม่น้อยกับท่าทีที่ตื่นตระหนกของอีกฝ่าย เธอจึงรีบถอยห่างออกมาพร้อมกับพูดว่า

"ฉะ..ฉันก็แค่..."

"ถึงคราวนี้ฉันจะแพ้ แต่ฉันก็จะใช้ความสามารถที่ฉันมีเอาชีวิตรอดบนโลกนี้ให้ได้เลย!!"

หลังจากพูดจบ ไรเดน เมย์ก็รีบลุกขึ้นมาพร้อมกับหันหลังให้กับเคียน่า ทำให้เคียน่ารีบตะโกนว่า..

"เดี๋ยวก่อนสิ! เธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ ฉันพึ่งรู้ว่าเธอไม่สามารถควบคุมพลังงานอะโพคาลิปส์ได้เมื่อกี้เองนะ"

จากการใช้เวทมนตร์ตรวจสอบดวงตาเมื่อสักครู่นี้ทำให้เคียน่าได้ข้อมูลใหม่เพิ่มว่า อันที่จริงแล้วตัวไรเดน เมย์ไม่สามารถควบคุมพลังงานที่อยู่ในร่างได้

"ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม พลังนั้นมันถึงได้กลืนกินเธอจนกลายเป็นสัตว์ประหลาดแบบนี้ ฟังให้ดีนะ ฉันยังมีโอกาสช่วยเธอได้ แต่ถ้าปล่อยให้พลังที่อยู่ในร่างเธอมันลุกลามไปมากกว่านี้ล่ะก็ เธอจะสูญเสียจิตใจของมนุษย์ไปทั้งหมดและกลายร่างเป็นสัตว์ประหลาดที่ไร้ความรู้สึกแบบเจ้าพวกซอมบี้พวกนั้นเต็มตัว ได้โปรดให้ฉันช่วยเธอเถอะ"

ชั่วพริบตานั้นไรเดนก็หันมาตวาดใส่เคียน่า ที่ตามมาด้วยฟ้าผ่าติดๆ

"ไม่! ฉันจะไม่ฟังเรื่องไร้สาระของแกอีกแล้ว!"

ในช่วงที่เกิดลมกรรโชกและฟ้าผ่าอย่างแรงอันเป็นผลมาจากอารมณ์ที่รุนแรงของไรเดนนั้น ทำให้เคียน่าต้องยกมือกำบังเอาไว้จึงเปิดช่องว่างให้ไรเดนหนีไปได้อีกครั้ง...

เธอมองไปยังท้องฟ้าที่กำลังกลับคืนสู่สภาวะปกติพร้อมกับพูดออกมาว่า..

"เอาเถอะ..อย่างน้อยฉันก็บอกไปแล้วล่ะนะ.."

ตอนนี้เคียน่าเริ่มเข้าใจที่มาของหลายๆเรื่องแล้ว
ถึงความรู้สึกต่างๆที่เก็บกดภายในตัวของปีศาจสาวคนนั้น

เคียน่าได้แต่หวังว่า เธอคงจะสามารถช่วยเขาได้