วันพุธที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

เนื้อเรื่อง Guns GirlZ - Chapter 6 (last part) ศาสตรามหาเวท - เมจิคแคนน่อน (ครึ่งหลัง)

บทที่ 6
ศาสตรามหาเวท - เมจิคแคนน่อน (ครึ่งหลัง)
"ท้องฟ้ายามราตรีที่เต็มไปด้วยดวงดาวคืนนี้
ช่างเป็นค่ำคืนที่น่าตื่นตะลึงแท้"


ความเดิมตอนที่แล้ว >> เนื้อเรื่อง Guns GirlZ - Chapter 6 (first part) ศาสตรามหาเวท - เมจิคแคนน่อน (ครึ่งแรก)  เคียน่าพยายามเกลี้ยกล่อมไม่ให้ไรเดน เมย์กระโดดตึกฆ่าตัวตาย แต่ท้ายที่สุดก็ไม่อาจห้ามเธอเอาไว้ได้ เคียน่าจึงกระโดดตึกตามลงไปช่วยเธอ แต่ปรากฏว่า ไรเดน เมย์กลับถูกใครบางคนยึดร่างได้อย่างสมบูรณ์ และคนๆนั้นก็ได้ท้าทายเคียน่าที่หลอกเธอจนร่วงตึกลงไปเพียงลำพัง...  เมื่อเคียน่าเห็นดังนั้น เธอจึงตะโกนออกมาด้วยความโกรธว่า..

"ฉันจะหยุดเธอ!!!"


ปัง!!
เคียน่าหยิบปืนพกกระบอกหนึ่งขึ้นมาเล็งขึ้นไปด้านบนขณะที่ร่างของตนกำลังร่วงลงไปด้านล่าง เธอเหนี่ยวไกยิงกระสุนลวดสลิงขึ้นไปเกี่ยวกับราวกั้นขอบรั้วพอดีพร้อมกับดึงกลไกในการดึงร่างของเธอกลับไปด้านบนอย่างรวดเร็ว  

ร่างของเคียน่าถูกแรงเหวี่ยงของลวดสลิงดึงกลับไปบนดาดฟ้าของตึกอีกครั้ง เธอพบว่าไรเดน เมย์กำลังยืนตั้งท่าต่อสู้รอเธออยู่บนนั้น!!

"เสร็จฉันล่ะ!!"

"แย่แล้ว!!"

ไรเดน เมย์ ปล่อยคลื่นพลังไฟฟ้าที่ล้อมด้วยสนามพลังแม่เหล็กยิงใส่เคียน่าอย่างรวดเร็วจนเกิดการระเบิดบริเวณริมตึกจนหายเป็นแถบ เคียน่ารีบกระโจนตัวหลบการโจมตีอย่างสุดความสามารถแต่เนื่องด้วยการโ๗มตีสายฟ้าแล่บโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวทำให้ เธอถูกสนามพลังไฟฟ้าช็อตร่างกายอย่างรุนแรง จนบาดเจ็บสาหัสและล้มลงไปบนพื้น...


เคียน่าพยายามฝืนลุกขึ้นยืนตั้งหลัก แต่อาการชาหลังจากการถูกช็อตไฟฟ้าเมื่อสักครู่ยังคงส่งผลต่อร่างกายอยู่ เธอจึงไม่สามารถขยับร่างกายได้ดั่งใจนึก จึงเปิดช่องว่างให้ไรเดน ย่างเท้าเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับยื่นมือออกมาเหนือศีรษะของเคียน่า เพื่อที่จะปล่อยกระแสไฟฟ้าแรงสูงช็อตซ้ำ

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกก!!!"


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เคียน่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่ไรเดน เมย์กำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เธอใช้พลังไฟฟ้าในร่างกายช็อตเคียน่าโดยไม่คิดที่จะพัก จนในที่สุด ร่างของเคียน่าก็ล้มกองลงไปบนพื้น...และหยุดส่งเสียงกรีดร้องไป   

ไรเดน เมย์ใช้เท้าพลิกร่างของเคียน่าที่โทรมจากการถูกช็อตไฟฟ้าไปทั้งตัว ดูเหมือนว่า เธอยังมีลมหายใจเหลืออยู่เล็กน้อย.. เมื่อเห็นดังนั้น ไรเดน เมย์จึงใช้มือบีบคอของเคียน่าพร้อมกับยกร่างของเธอสูงขึ้นพร้อมกับกางปีกค้างคาวที่เหมือนกับปีศาจของเธอออกและบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือดาดฟ้าตึกเพื่อตัดสินใจเผด็จศึกเคียน่าเป็นครั้งสุดท้าย... ตอนนี้เคียน่ายังคงชาไปทั้งตัวและแทบไม่มีแรงที่จะขัดขืนการพันธนาการนี้แล้ว

"มีอะไรจะสั่งเสียไหม...."

ไรเดนที่บีบคอของเคียน่าอยู่กลางอากาศพูดขึ้น

"มี...."

เคียน่าพยายามฝืนตอบด้วยความอ่อนแรง...

"ว่ามา..."

ไรเดนมั่นใจแน่นอนว่าเคียน่าคงไม่อาจหลุดรอดพ้นพันธนาการของเธอไปได้แน่ แต่ทว่า จู่ๆเคียน่าก็แสดงสีหน้าที่มุ่งมั่นขึ้นพร้อมกับพูดว่า...
"เธอเอาชนะฉันไม่ได้หรอก...!"

ไรเดน ได้ยินเหมือนเสียงสลักอะไรบางอย่างถูกดึงออกมาจากสิ่งของที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้า และสิ่งนั้นก็ลอยออกมาจนเผยให้เห็นว่ามันคือ...

"ระเบิด.....!!!?"

แว๊บ!!!

ระเบิดแฟลชที่เคียน่าซ่อนเอาไว้ในร่างกายถูกใช้งานในยามคับขัน แสงสว่างจ้านั้นรุนแรงมากพอจนทำให้ไรเดน ปล่อยมือเคียน่ากลางอากาศจนร่างของเธอร่วงตกลงไปยังบนดาดฟ้าของตึก.... 

"นังเด็กบ้าเอ้ย!!!"

ไรเดนเมย์กัดฟันด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็ชาร์จพลังไฟฟ้าที่มีอยู่ในตัวเธอทั้งหมดเพื่อสร้างกระสุนสายฟ้าสีขาวจำนวนมากปกคลุมทั่วดาดฟ้า .. เธอตั้งใจที่จะโจมตีพื้นที่บนดาดฟ้าของตึกทั้งหมด ซึ่งถ้าเคียน่าตกลงไปบนดาดฟ้าของตึกคงไม่มีที่ให้เธอหลบแน่ๆ

"ตายซะเถอะ!!!"

เสียงอัสนีบาตกัมปนาทดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ กระสุนสายฟ้าสีขาวพุ่งโจมตีทั่วทุกพื้นที่ที่อยู่บนดาดฟ้าแทบไม่มีที่ให้หลบจนเกิดควันขโมงไปทั่วทั้งตึก.... ไม่นานนักควันก็จางลงไปจนเผยให้เห็นร่างของเด็กสาวที่มีลักษณะเหมือนกับเคียน่าไหม้เกรียมเป็นตอตะโก .....   

ปุ้ง!!!

จู่ๆร่างนั้นก็เกิดควันสีขาวและกลายสภาพเป็นตุ๊กตาไขลานขนาดเล็กที่มีรูปเคียน่า มันคือไอเท็มเวทมนตร์ที่เรียกว่า ตุ๊กตาดัมมี่ ที่มีไว้สำหรับสร้างตัวแทนดึงดูดความสนใจของศัตรู  เมื่อไรเดน เมย์เห็นสิ่งนั้นเข้าจึงตะโกนร้องด้วยความตกใจ

"บ้าน่า!! ถ้างั้นตอนนี้ยัยเด็กนั่น....!!"

ตูมมมมม!!!

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกก"

ร่างของไรเดน เมย์เกิดการระเบิดจากทางด้านหลังที่เป็นปีกค้างคาวอย่างรุนแรงราวกับถูกยิงด้วยกระสุนระเบิดเพลิงพร้อมกับเกิดไฟลุกท่วมปีกจนเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด อีกทั้งไฟที่เกิดขึ้นกลางหลังเธอได้แผดเผาปีกค้างคาวที่เธอใช้พยุงร่างกลางอากาศจนกร่อนและไม่สามารถบินได้อีกต่อไป ร่างของไรเดน เมย์จึงค่อยๆร่วงลงสู่พื้นดาดฟ้าเบื้องล่าง  แม้ว่าสายลมอันรุนแรงที่เกิดขึ้นตอนที่เธอกำลังร่วงลงมาจะพัดไฟที่ติดกับปีกของเธอจนดับหมดแต่ปีกของเธอก็ไม่อาจจะกลับคืนสู่สภาพเดิมได้แล้ว  

และในตอนนั้นเองสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นร่างของเคียน่าที่ลอยอยู่เหนือเธอกำลังร่วงลงมาพร้อมกัน ไรเดน เมย์สังเกตเห็นปืนยิงจรวดอาร์พีจีไฟที่ติดอยู่บนมือของเคียน่าทำให้เธอรู้ว่า เมื่อสักครู่เธอคงถูกปืนนี้ยิงเข้าใส่จากด้านบนแน่ๆ 

"ฮึ่ยยยยยยย!!!"

ในช่วงที่ร่างของไรเดน เมย์ตกลงไปด้านล่าง เธอได้รวบรวมกระสุนสายฟ้าในมือยิงสวนกลับไปทางเคียน่าที่กำลังร่วงลงมา เธอมั่นใจว่า เคียน่าคงหลบกระสุนสายฟ้านัดนี้ไม่ได้แน่!!

และก็เป็นอย่างที่เธอคิด....เพียงครึ่งหนึ่ง!!!

กระสุนสายฟ้าพุ่งเข้าปะทะร่างของเคียน่าที่ร่วงตามลงมาในแนวดิ่งเข้าอย่างจังจนเคียน่าต้องเอาปืนยิงจรวดอาร์พีจีไฟมาป้องกันร่างเธอไว้ทำให้ปืนนั้นถูกยิงกระเด็นออกไปเหลือเพียงร่างของเคียน่าที่พุ่งตกลงมาตัวเปล่าโดยไม่มีอาวุธใดๆเท่านั้น  ไรเดน เมย์ยิ้มที่มุมปากพร้อมกับยื่นมืออีกข้างเล็งไปทางเคียน่าเพื่อยิงกระสุนไฟฟ้าใส่เคียน่าซ้ำ

!!!!!!!

"นั่นมันอะไรน่ะ!!!!?"

ไรเดน เมย์ตกใจกับสิ่งที่เธอไม่คาดคิดเมื่อเธอเห็นว่า เคียน่ากำลังพึมพำอะไรบางอย่างออกมา พร้อมกับกำหมัดที่มือขวาของเธอง้างไปด้านหลังและในตอนนั้นเอง กำปั้นที่มือขวาของเธอก็เปล่งแสงสีขาวสว่างจ้าออกมา.... เหมือนกับตอนที่เคยสู้กับเธอบนเส้นทางก่อนที่จะมาที่นี่...

(ถ้าหากจะตัดแหล่งพลังงานอะโพคาลิปส์และเจ้านั่นออกมาจากร่างของไรเดนล่ะก็..
ถึงจะรุนแรงไปหน่อย...แต่ก็คงต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น....)

ร่างของเคียน่าที่ตกลงมาหาไรเดน เมย์ กลางอากาศเร่งสปีดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุด
แรงเสริมที่เกิดจากการตกก็ยิ่งมากขึ้น จนถึงระยะที่เคียน่าสามารถยื่นหมัดออกไปปะทะไรเด็น...

ศาสตร์ลับประจำตระกูลคาสลาน่า
กำปั้นปืนใหญ่พลังเวท
เมจิคแคนน่อน!

ผัวะ!!!!

กำปั้นสีขาวที่อาบด้วยศาสตร์ลี้ลับในมือของเคียน่าจนเปล่งแสงสีขาวพุ่งเข้าปะทะกลางแสกหน้าของไรเดน เมย์อย่างรุนแรงเกินขอบเขตมนุษย์ ส่งผลให้เขาปีศาจแหลมกลางหน้าผากของไรเดน เมย์หักพร้อมกับกะโหลกที่แตกร้าว นอกจากนี้แรงกระแทกมหาศาลนั้นยังอัดก็อปปี้ร่างของไรเดนจนพุ่งตรงตกลงไปบนพื้นดาดฟ้า

พื้นดาดฟ้าที่อ่อนตัวถูกแรงมหาศาลซัดจนพังเป็นรูลงไปยังชั้นถัดไป... พร้อมกับร่างของไรเด็น และเคียน่าที่ยังร่วงลงไปโดยไม่หยุด  ร่างของไรเดนที่อยู่ด้านล่างยังคงพุ่งทะลุตึกชั้นต่างๆภายในตัวอาคารอย่างต่อเนื่องนับสิบกว่าชั้นราวกับกระสุนปืนใหญ่แรงสูงที่พุ่งอัดลงมาด้วยความแรงสูงจนเกิดรูโหว่ขนาดใหญ่เรียงกันเป็นชั้นๆ

โครม!!

ในที่สุด.... ร่างของไรเดนก็หยุดลงที่ชั้นใต้ดินของตึกนั้น....ในสภาพที่บาดเจ็บ ยับเยินและกระดูกหักทั้งร่าง... เขาที่ติดกลางหน้าผากถูกหัก ปีกกลางหลังก็สลายกลายเป็นผง ใบหน้าและลำตัวก็อาบด้วยเลือด เธอตกอยู่ในสภาพที่เป็นตายเท่ากัน

ไรเดน เมย์พ่ายแพ้ให้กับเคียน่าโดยสิ้นเชิง....

เคียน่าพยายามฝืนลุกขึ้นด้วยร่างกายที่ปวดร้าวและมองขึ้นไปด้านบนก็พบว่า มันเป็นรูกว้างขนาดใหญ่ที่ทะลุยาวจากชั้นใต้ดินลงไปจนถึงดาดฟ้าของตึกเลยทีเดียว ท่าทางความเสียหายที่เกิดขึ้นคงจะหนักน่าดู...

เธอมองไปที่ร่างของไรเดน ที่นอนตาเหลือกหมดสภาพจึงรีบวิ่งเข้าไปหา พร้อมกับควานหาสเปรย์รักษาบาดแผลฉุกเฉินที่เก็บไว้ในตัวเธอออกมาและรักษาอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นนอกร่างกายของไรเดน โดยด่วน ไม่อย่างงั้นเธออาจจะตายได้

หลังจากที่รักษาบาดแผลฉกรรจ์ภายนอกแล้ว เคียน่าจึงพึมพำอะไรบางอย่างและยกมือขวาที่เปล่งแสงสีขาวของเธอขึ้นมาพร้อมกับใช้มือข้างนั้นสัมผัสไปที่ศีรษะของไรเดน เมย์พร้อมกับพูดออกมาว่า...

"ไรเดน ... ถ้าเธอยังอยู่ที่ไหนสักแห่งในนั้นล่ะก็..
ขอร้องล่ะ...รู้สึกตัวที.....!!"


เธอส่งพลังทั้งหมดไปที่มือขวาที่เปล่งแสงของเธอจนเกิดแสงสว่างวาบพร้อมกันนั้นร่างของไรเดน เมย์ก็เกิดประกายแสงสีขาวล้อมรอบด้วย และไม่นานนักแสงสว่างสีขาวที่อาบร่างของไรเดน เมย์ก็จางลงจนเผยให้เห็นร่างกายของเด็กสาวผมดำยาว ผูกโบว์สีม่วงลายจุด มีกิ๊บติดผมสีเหลือง 2 เส้นด้านหน้า  ส่วนที่เป็นผลึกเขาและปีกที่ติดกลางหลังสูญสลายหายไป  จากนั้นไม่นาน เด็กสาวคนนั้นก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งด้วยนัยน์ตาที่กลายเป็นสีม่วงปกติ ไม่ได้เป็นสีแดงโลหิตแบบตอนที่เป็นปีศาจอีกแล้ว!!

เธอพยายามอ้าปากพูดขึ้นมาด้วยเสียงสั่นๆว่า..

"นะ นี่ฉัน......  ยัง...มีชีวิต.อยู่.... งั้น..เหรอ?"


"ไรเดน...!!"

เมื่อเคียน่าเห็นว่าไรเดนได้สติแล้ว เธอจึงรู้สึกโล่งอกที่ดูท่าว่าเธอคงจะพ้นขีดอันตรายแล้ว เคียน่าพยายามจะเข้าหาไรเดน แต่จู่ๆ ไรเดน ก็ก้มหน้าลงพร้อมพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า

"ทำไม.... เธอถึงไม่ปล่อยให้ฉันตายล่ะ..?"


"ไรเดน...."

"ได้โปรดอย่าให้คนที่มีพลังอย่างฉัน มีชีวิตอยู่ต่อไปเลย"

และในตอนนั้นเองเคียน่าก็เริ่มกล่าวคำทักทายใหม่เพื่อให้สภาพบรรยากาศที่น่าอึดอัดเบาลง

"ไม่ต้องห่วงหรอก ไรเดน  ฉันเองก็เป็นผู้ถูกเลือกเหมือนเธอนะ ตอนนี้ฉันจะช่วยชีวิตเธอเอง"


ไรเดน เมย์ที่ก้มหน้าอยู่จู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมาด้วยดวงตาสีม่วงที่ดูเหม่อลอยมาทางเคียน่าพร้อมกับพูดด้วยเสียงเนิบๆว่า..

"ฉันชื่อ..ไรเดน..เมย์......... เธอเป็นใครเหรอ?"


เมื่อได้ยินคำถามมาเช่นนั้น เคียน่าจึงต้องตอบตามมารยาท

"ฉันชื่อเคียน่า คาสลาน่า ทายาทของตระกูลคาสลาน่า ซึ่งเป็นตระกูลในสมาชิกของกลุ่มลับ
ที่คอยปกป้องโลกจากวิกฤตการณ์อะโพคาลิปส์มาโดยตลอดซึ่งพวกเราถูกขนานนามว่า 'ผู้ถูกเลือก'"

**ในเกมส์เซิร์ฟอินเตอร์จะเรียกว่า 'เดสติเนทเกิร์ล' (Destined Girls) 
แต่ต้นฉบับภาษาจีนนั้นแปลตรงตัวว่า 'ผู้ถูกเลือก' 被选中之人 [Selected Person]
ซึ่งเราคิดว่า น่าจะเรียกผู้ถูกเลือกมากกว่าเพราะ ผู้ถูกเลือกก็มีผู้ชายด้วย**


"ผู้ถูกเลือก...งั้นเหรอ?"


ดูท่าว่าไรเดน เมย์จะไม่รู้เรื่องพวกนี้เลย ถึงแม้ว่าเธอจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยการฝึกฝนแบบ 'ผู้ถูกเลือก' มาเหมือนกัน แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเล่าความจริงเรื่องนี้ให้เธอฟังเลย

เคียน่าจึงอธิบายเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นให้ฟังตั้งแต่การมีตัวตนของสิ่งที่เรียกว่า "ต้นกำเนิดวิกฤตการณ์ถล่มโลก" หรือที่รู้จักกันในชื่อ "ต้นกำเนิดของอะโพคาลิปส์"



"แล้วไอ้เจ้า..อะโพคาลิปส์นี่คือ...?"


เคียน่าบอกว่ามันค่อนข้างซับซ้อนที่จะอธิบายถึงสิ่งนั้นน่ะ เอาเป็นว่า เจ้าต้นกำเนิดอะโพคาลิปส์เนี่ยแหละคือสาเหตุที่ทำให้เกิดวิกฤตและหายนะต่างๆที่เกิดขึ้นบนโลกทั้งหมด


เคียน่ามองหน้าไรเดน เมย์ก็เห็นว่าเธอยังแสดงสีหน้างงๆอยู่ เธอจึงอธิบายต่อ


อะโพคาลิปส์ก็คือปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในรอบร้อยปีจะมีสักครั้ง


เจ้าอะโพคาลิปส์นี้จะเป็นตัวที่ก่อให้เกิดภัยพิบัติอย่างร้ายแรงในหลายๆรูปแบบ เช่น การเกิดสงคราม, โรคระบาดร้ายแรง, ภัยพิบัติทางธรรมชาติ, อุกกาบาตตก, การรุกรานของพวกไททัน 
(คนแปล:มีด้วยเหรอวะ?) และอื่นๆอีกมากมาย


พวกหายนะใหญ่ๆร้ายแรงที่เคยมีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของโลกนี้ล้วนเกิดจากอะโพคาลิปส์ทั้งสิ้น


อย่างเหตุการณ์ล่าสุดก็คือปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "แบล็คเดธ (Black Death)"** [เคยเขียนอธิบายในบทนำ] เมื่อศตวรรษที่ 14 ซึ่งทำล้ายล้างประชากรไปถึง 1 ใน 3 ของโลกเลยทีเดียว


เมื่อเคียน่าอธิบายจบ ไรเดน เมย์ก็ก้มหน้ามองดูหน้าอก(อึ๋มๆ)ของตัวเอง เธอรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่อยู่ในนั้น พร้อมกับพูดออกมาว่า..

"งั้นเจ้าสิ่งที่อยู่ในร่างกายของฉันตอนนี้..?"


"ใช่... นั่นก็คือแหล่งพลังงานอะโพคาลิปส์นั่นแหละ แต่ก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นน่ะนะ"


เคียน่าอธิบายเพิ่มเติมว่า ที่จริงแล้วภายในตัวผู้ถูกเลือกทุกคนนั้นจะมีพลังเวทมนตร์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแหล่งพลังงานอะโพคาลิปส์ด้วยเหมือนกัน แต่ว่าผู้ถูกเลือกนั้นจะสามารถควบคุมและผนึกแหล่งพลังงานนั้นได้ด้วยคริสตัลพิเศษที่ถูกพัฒนามานานนับศตวรรษ (และสามารถปรับเปลี่ยนการใช้พลังเวทมนตร์เป็นรูปแบบต่างๆได้ด้วย)


เคียน่าบอกว่าถึงอย่างไรก็ตาม บางทีพลังงานนี้ก็อาจจะมีการวิวัฒนาการและกลายพันธุ์ได้เหมือนกัน ซึ่งปัจจัยหลักน่าจะเป็นการตอบสนองต่อจิตใจของผู้ที่มีแหล่งพลังงานนั้นอยู่ในร่าง 


"ถ้างั้นมันจะอาละวาดในตัวของฉันไหม?"


นั่นคือสิ่งที่ไรเดน เมย์กังวล....  เธอรู้สึกกลัวสิ่งแปลกปลอมที่อยู่ในร่างกายของเธอมาโดยตลอด 

และเคียน่าก็ตอบกลับมาว่า...

"ไม่หรอก ตอนนี้ฉันปิดผนึกความบ้าคลั่งของมันได้แล้ว..."


"อือ.... ขอบใจนะ...."


"ด้วยความยินดี มันเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้วที่จะต้องช่วยเหลือ 'เพื่อน' น่ะ"


ดูเหมือนว่าคำๆนี้จะจี้จุดความรู้สึกของเธอเป็นพิเศษ คำว่า...

"เพื่อน..?. เราเป็นเพื่อนกัน...งั้นเหรอ?"


ไรเดน เมย์พูดย้ำคำนั้นด้วยความรู้สึกที่ลังเลพร้อมกับแบมือของตัวเองออกมาดูก็พบกับบาดแผลและเลือดเปรอะเปื้อนจำนวนมาก.... เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจและเริ่มตัวสั่น

"ไรเดน....มีอะไรงั้นเหรอ?"


สีหน้าของไรเดน เมย์ตกอยู่ในความหวาดวิตก เธอกำมือที่เปื้อนเลือดของเธอไว้แน่น พร้อมกับกัดฟันพูดออกมา

"ไม่มีอะไรหรอก..... เพื่อนของฉันหลายคนต่างก็ตายเพราะฉัน 
ฉันทำเรื่องที่เลวร้ายไปมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉันเอง..ฉันเป็นคน.."


"ฆ่าพวกเขางั้นสินะ มันดูเลวร้ายมากเลยล่ะ"


ดูท่าว่าไรเดน เมย์จะยังคงจดจำเรื่องราวความทรงจำต่างๆที่อยู่ในตัวเธอได้ ตอนที่เธอกลายเป็นปีศาจ ตอนที่เธอทำร้ายและเข่นฆ่าผู้คนอื่นด้วยมือเธอเอง เธอรู้สึกตัวมาตลอด แต่เธอหยุดมันไม่ได้

เมื่อสำนึกได้ในตอนนี้เธอก็รู้ตัวว่าเธอทำเรื่องที่เลวร้ายมหันต์จนยากที่จะให้อภัย เธอไม่อาจแบกรับความรู้สึกผิดนั้นได้อีกต่อไปแล้ว นัยน์ตาสีม่วงจีงเริ่มเอ่อนองไปด้วยน้ำใสๆ 

และในตอนนั้นเองที่เคียน่าโผเข้ากอดไรเดนพร้อมกับพูดออกมาว่า..

"ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าถูกหรือผิดอย่างแท้จริงในโลกใบนี้หรอกนะ"


สิ่งที่เคียน่าพยายามจะบอกคือ... สิ่งเหล่านี้ย่อมมีทั้ง 2 ด้านในตัว....การที่เธอทำสิ่งนั้นลงไปก็ย่อมเป็นสิ่งที่เธอเลือกไม่ได้ทั้งนั้น  เคียน่าลูบหลังของไรเดนอย่างอ่อนโยน

"เธอมีชีวิตอยู่ได้เพราะเธอมีจิตใจที่เข้มแข็งนะ หลายคนพยายามมุ่งไปยังเป้าหมาย
แต่ก็ไม่อาจจะก้าวต่อไปได้เพราะพวกเขายังมีจิตใจที่อ่อนแอ"


"เพราะงั้น จำไว้นะ เธอจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป..."


ในช่วงนั้นเองเมย์ก็ถามยืนยันเคียน่าด้วยเสียงสั่นๆราวกับกำลังจะร้องไห้ว่า..

"พวกเราสามารถเป็นเพื่อนกันใช่ไหม?"


"แน่นอน....เพราะงั้นต่อจากนี้ไป
ได้โปรดอยู่เคียงข้างฉันและร่วมต่อสู้ด้วยกันกับฉันเถอะนะ"


สิ้นเสียงคำพูดนั้น  ไรเดน เมย์ก็ปล่อยโฮออกมาด้วยความรู้สึกที่พรั่งพรูจนโดยไม่อาจทนเก็บไว้ได้อีกต่อไป เธอสูญเสียทุกอย่างและสิ้นหวังจนอย่างจะตาย สิ่งที่่ยังคงช่วยยืนหยัดให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปได้คือบ่าของเด็กสาวผมขาวตัวเล็กคนนี้เท่านั้น และต่อจากนี้ เธอได้สาบานด้วยความรู้สึกที่มีอยู่ทั้งหมดว่า เธอจะยืนหยัดอยู่เคียงข้างเคียน่าและปกป้องซึ่งกันและกัน ในฐานะเพื่อนตลอดไป....

ตื้ดๆๆๆ

โทรศัพท์มือถือของเคียน่าที่ตกอยู่ข้างๆเธอดังขึ้นพร้อมกับแสดงข้อความบนหน้าจอว่า..


โอกาสเอาชีวิตรอดในตอนนี้เพิ่มขึ้นเป็น 29.73960%



[จบภาคไรเดน เมย์]
**ต่อจากนี้จะขอเรียกชื่อไรเดน เมย์สั้นๆว่า เมย์ไปตลอดนะ**

1 ความคิดเห็น: